domingo, 20 de enero de 2019

Sísifo


 Sísifo en la publicidad




Un corto de animación sobre Sísifo



Una canción  protesta griega que utiliza el mito de Sísifo para criticar la sociedad capitalista.







"Ο Γιώργης ο «Σίσυφος»"
Στίχοι - Μουσική: Υπεραστικοί
Ενορχήστρωση - Κιθάρα - Τζουράς: Αντώνης Σιδερίδης
Κοντραμπάσο - Λαούτο: Κώστας Σταυρόπουλος
Βιολί: Χρήστος Δαλιάνης
Ηχοληψία-Μίξη: Γιωργής Νταβαρίνος
Video Editing: Κώστας Revolted


Ο Γιώργης ο «Σίσυφος»
Πες μου, ρε Γιώργη, τι 'ναι αυτό στην πλάτη σου,
πες μου, αδερφέ μου, κι άσε το γινάτι σου.
Πάνω σου πέφτει, πλάκωσε το σώμα σου,
Γιώργη, αδερφέ μου, και κοιτώ το πτώμα σου.
Στα δύσκολα που περπατώ, ανήφορο ανεβαίνω,
χρονάκια αμέτρητα μετρώ στο βάσανο που φέρνω.
Απ' τ' άγριο το χάραμα μέχρι να πέσει ο ήλιος,
βαραίνει απά στην πλάτη μου, πώς να βαδίσω ίσιος;
Ώχου, ρε Γιώργη, βάσανο, αδερφάκι μου
και σου μιλάω, ίδιο το μεράκι μου.
Μας έχουν ρίξει μέσα στ' άγρια κύματα
και 'μεις μετράμε μόνο τα χτυπήματα.
Μέρα και νύχτα αγκομαχώ, το βάρος φορτωμένος
και 'κει που λέω πως τέλειωσε απ' την αρχή ο καημένος.
Απ' την κορφή τ' ανήφορου για τα ριζά μας σπρώχνουν,
ετούτο το μαρτύριο για τους εργάτες το 'χουν.

Γιώργη, αδερφέ μου, τι έχουμε να χάσουμε;
Μες στον νταλκά μας κοίτα μη γεράσουμε.
Γιώργη, στο λέω, στέγνωσε το δάκρυ μου,
γίνηκε σπίθα τώρα μες στη στάχτη μου.
Χωρίς εσένα και εμέ, γρανάζι δεν γυρίζει,
ο αφέντης που φορτώθηκες απ' το αίμα σου κερδίζει.
Χωρίς εμένα και εσέ, γρανάζι δεν γυρνάει,
τ' αφεντικό που κουβαλώ στο διάβολο να πάει.
Είναι το βάρος του σκουριά, κροτάλισμα αλυσίδας,
στην πλάτη τον σηκώνουμε, χωρίς το χάδι ελπίδας.
Όταν διψάμε, ξεδιψά, πεινάμε όταν χορταίνει,
ανάσα αν βρούμε, ασφυκτιά, σαν σηκωθούμε τρέμει.


Traducción
  
Dime , Giorgi, qué es esto en tu espalda,
dime, hermano mío, y deja de ser cabezota
sobre ti cae, se derrumbó tu cuerpo,
Giogi, hermano mío, y veo tu cadáver.


En lo difícil camino, subo una cuesta,
Innumerables años cuento en la tortura que soporto
Desde el salvaje amanecer hasta que cae el sol.
¿Es pesado en mi espalda, cómo caminar recto?

Oh, oh Gorgi, tortura, mi hermano.
Y te hablo, es el mismo mi anhelo.
Nos han arrojado a las olas salvajes.
Y solo contamos los golpes.

Día y noche llego con la lengua fuera, cargado de peso.
y lo que digo es que terminó desde el principio el desgraciado
Desde lo alto de la pendiente hasta las raíces nos empujan,
Este es el martirio para los trabajadores.

Gorgi, mi hermano, ¿qué tenemos que perder?
Echemos un vistazo a nuestras cosas, no envejecer.
George, digo, se secó mi lágrima,
Se hizo chispa en mis cenizas.


Sin ti y mi, una rueda dentada no gira,
El jefe que llenaste de tu sangre, tuvo ganancias.
Sin mí y tú, una rueda dentada no gira,
El jefe que cargo acuestas, que se vaya al diablo.

Es el peso de la herrumbre, el ruido de las cadenas,
En la espalda lo levantamos, sin la caricia de la esperanza.
Cuando tenemos sed, el sacia su sed, cuando tenemos hambre , él está lleno,
si encontramos un respiro, nos asfixia, como si temiera que nos levantemos.



No hay comentarios:

Publicar un comentario